Draumar og Fjölskylda

Hérna sit ég og pæli í hvern andskotann ég eigi að skrifa?

Ég svaf hörmulega í nótt, ekkert nýtt við það. Alltaf sívaknandi og svo er ég síþreyttur. Ég legg mig alltaf aftur en það stendur ekki nema í klukkustund mest. Voðalega er þetta pirrandi, .eð er ekki eins og eitthvað liggi á? Ekki á ég börn sem þurfa á mér að halda klukkan fimm að morgni!

Hún mamma mín kom til mín í draumi í febrúar, dagstningin er týnd en hún var rauðhærð og með freknur (Ég þekkti hana á augunum). Hún var með Jóa pabba og þrem börnum, sem virtust vera þeirra. Það var svona circa 15 ára strákur með gleraugu, svoldill nörd en alger dúlla (samt kannski aðeins of mikill ofviti). Svo var annar strákur circa 6-7 ára, ljóshærður alger feimnismús og hann ríghélt í fötin hennar mömmu. Og svo hélt mamma á lítilli stelpu ekki meira en svona eins árs. Þau vildu mig og það er sko góð tilfinning en áður enn ég gat svarað þeim þá stakk Anna (konan hans pabba míns, Villa það er að segja) hausnum út um bílrúðuna og spurði hvort að ég ætlaði ekki að koma með, ég settist inní bíl og vaknaði. Alger bömmer þegar ég vaknaði því að þetta er í annað sinn sem ég svara ekki mömmu.

Ég skil stundum ekki hvað ég á að gera við þetta líf, ekki fæ ég því skipt eða endurgreitt. Ég veit ekki hvað ég vil vera, alla veganna ekki kokkur svo mikið er víst. En mig langar rosalega að finna eitthvað venjulegt. Vinna fasta vinnu og eiga frí þegar maður á að eiga frí.

Ég sakna mömmu minnar stundum alveg voðalega. Ég hlusta oft á snældu sem hún og ég erum að tala og syngja saman. Mamma mín var góð kona, stundum frekja en óttalega þolinmóð gagnvart mér. Hún var ekki tvöföld eða hvað sem pabbi kallaði hana. Hann og hún bara áttu enga samleið, enda er hann giftur frábærri konu í dag, henni Önnu Aspar. Hún er rosalega góð við mig og skemmtilgur karakter. Ef hún væri aðeins eldri þá hefði ég ábyggilega kallað hana mömmu, en ég er að verða 26 ára í september og hún er á sínu 34 aldursári, að mig minnir. Kolbrún halla systir er voðalegt rassgat og sér til þess að pabbi kemst ekki upp með allt en hún heldur líka Önnu svoldið við strikið. Mörtu Karen hef ég ekki séð í nokkuð langan tíma en hún auðvitað dýrkar mig (Ég skil það vel svosem ). Eftir helgina á sauðarkrók hjá Gumma bróður Þá hugsa ég mikið til hans og fólksins hans þau voru voðalega góð við mig og amma hans sagði að ég væri nú bara partur af fjölskyldunni, það var rosalega gott að heyra. Enda finnst mér stundum eins og ég eigi hvergi heima!

Jæja...takk og bless